Manu, beat, γαμοτράγουδα και κλαρίνο

Για πέμπτη συνεχή χρονιά διοργανώσαμε την Κυριακή της Αποκριάς (17-3-2013) στον χώρο της Όασης μια από τις μεγαλύτερες τζαμάλες της πόλης, με μεγάλη επιτυχία. Δώσαμε ζωή στα ερείπια που άφησε πίσω του ο τελευταίος ιδιώτης κερδοσκόπος (Καρούζος) στον οποίο νοικιάστηκε το ιστορικό κτίριο του Άρη Κωνσταντινίδη.

Ήταν μια υπέροχη λαϊκή γιορτή, ένα συλλογικό ξεφάντωμα σε εποχές εξατομίκευσης, που ένωσε όλες τις ηλικίες και όλα τα πρόσωπα, τη δημοτική μας παράδοση με τα επαναστατικά τραγούδια του Manu, τα αθυρόστομα γαμοτράγουδα με τα τραγούδια της ξενιτιάς, τα beat με το κλαρίνο. Ήταν όμορφα, γύρω από μια φωτιά που δεν ανήκε σε έναν ή σε μια συλλογικότητα αλλά σε όλους, μια φωτιά που την έκαναν δική τους υπόθεση –τη σκάλιζαν, την έτρεφαν, τη φυσούσαν- όλοι όσοι έρχονταν, όλοι κι ο καθένας. Τόσο όμορφη η ΟΑΣΗ μπορεί να είναι μόνο όταν ανήκει στους πολίτες. Να είναι πραγματική Όαση στο κέντρο της πόλης σε μία πλατεία πεζόδρομο.
Πληροφορηθήκαμε ότι εγκρίθηκαν από το ΕΣΠΑ, δύο εκατομμύρια ευρώ, για την αποκατάσταση της Όασης. Μαθαίνουμε επίσης ότι ήδη αποφασίστηκε από τη ΔΗΑΝΕΤΑΙ, ερήμην των πολιτών, χωρίς πραγματική δημόσια διαβούλευση, να αποδοθεί σε ιδιώτη με το πέρας των εργασιών.
Κάναμε τόσο κόπο για να νιώσουν οι πολίτες την Όαση δική τους, και τώρα θα πληρώσουμε ένα εκατομμύριο ευρώ για να τη δώσουμε πάλι σε ιδιώτη; Μπορεί ο ιδιώτης να κάνει φωτιά σαν τη δική μας, φωτιά που να την αγκαλιάζουν όλοι, να τη φροντίζουν όλοι, να τη νιώθουν όλοι δική τους; Ή μήπως θα περιφράξει πάλι τον χώρο, ιδιοκτησία του για κάποιο πενιχρό ενοίκιο, αφαιρώντας από τον Γιαννιώτικο λαό αυτό τον χώρο-στολίδι στην καρδιά της πόλης, που μόνο στα χέρια του ανθίζει; Ή μήπως θα τα ξηλώσει στο τέλος όλα και θα φύγει νύχτα όπως ο προηγούμενος;

Καλούμε τη δημοτική αρχή να αφουγκραστεί τον απόηχο της γιορτής μας, να ακολουθήσει τα προχθεσινά μας γέλια και τραγούδια κι όχι την πεπατημένη του γενικότερου ξεπουλήματος των πάντων, που εσχάτως επιβάλουν οι πολιτικές των μνημονίων και διαχρονικά, η διαδημαρχιακή πρακτική της εκχώρησης των δημόσιων χώρων της πόλης σε ιδιώτες κερδοσκόπους.